Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

Και Ξαφνικά Όλα Ξεκαθάρισαν...

Μάλλον πρέπει να είμαι πολύ τυχερός άνθρωπος. Στα 35 χρόνια μου σε αυτόν τον πλανήτη έχω ζήσει πράγματα που άλλοι ούτε στα πιο οδυνηρά τους όνειρα δεν έχουν δει, πόσο μάλλον φανταστεί. Η πορεία, όταν ζεις τέτοιες καταστάσεις, είναι εξαιρετικά επώδυνη και ψυχοφθόρα άλλα τελικά έρχεται μία μέρα που συνειδητοποιείς ότι για κάποιον λόγο έγιναν όλα. Και η ευτυχέστερη μέρα είναι όταν ανακαλύψεις το λόγο. Έτσι και για μένα σήμερα ήρθε η μέρα αυτή - 23 Σεπτεμβρίου 2008. Σαν κάποιος ξαφνικά να πάτησε το διακόπτη και ενώ όλα ήταν μέχρι χθες θολά, ως δια μαγείας (που λέει ο λόγος) να ξεκαθάρισαν. Bye, bye ομίχλη λοιπόν!!

Μου λείψατε όλοι αφόρητα το τελευταίο πεντάμηνο της απουσίας μου από τη μπλογκόσφαιρα. Αλλά δυστυχώς έπρεπε να χαθώ για κάποιο διάστημα για να ξεκαθαρίσω πρόσωπα και πράγματα από τη ζωή μου. Το housekeeping ήταν καθοριστικό και έτσι τώρα πια μπορώ να αντικρίζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και να χαμογελώ με το θέαμα. Βλέπετε, την τελευταία δεκαετία ήμουν πολύ απασχολημένη με ένα σωρό πράγματα που με απέτρεπαν από το σημαντικότερο: να ασχοληθώ με τον εαυτό μου. Ακούγεται λυπηρό, όμως έτσι έπρεπε να γίνει. Λίγοι θα το διαβάσουν αυτό και ακόμη λιγότεροι θα το καταλάβουν, αλλά κατά βάθος χαίρομαι. Δεν θέλω ποτέ και κανείς να βρεθεί στη θέση μου και ειλικρινά πονάω όταν ακούω φίλους (τι παράξενη λέξη!) που τυχαίνει να βιώσουν κάποιες παρόμοιες καταστάσεις να μου λένε " τώρα σε καταλαβαίνω". Μακάρι ποτέ κανείς να μην με καταλάβει- μου φτάνει που κατάλαβα εγώ. Το έχω πει και στο παρελθόν και το πιστεύω ακράδαντα " Η αχαριστία είναι μεγάλη αμαρτία", αλλά τελικά το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε κάποιον δεν είναι το να είναι αχάριστος- είναι το να μη γνωρίζει τον εαυτό του.

Έχω μαζέψει πολύ υλικό που θέλω να μοιραστώ μαζί σας όμως προς το παρόν θα σας αφήσω, γιατί σήμερα θέλω να χαλαρώσω απολαμβάνοντας ένα ποτηράκι Absolut 100 που έφερα από το πρόσφατο ταξιδάκι μου στη Σκανδιναβία. Αλλά περί αυτού, καθώς και για τους λόγους που τη θεωρώ το νούμερο 1 αντι-τουριστικό προορισμό θα σας γράψω αναλυτικά σε επόμενο ποστ.

Το βιντεάκι της Absolut 100 είναι εξαιρετικά αφιερωμένο στον άνθρωπο που άθελα του ζωγράφισε το χαμόγελο στα χείλη μου και με έκανε να θυμηθώ, ότι παρά την πολύχρονη απουσία μου, τελικά υπάρχει ακόμη ΖΩΗ εκεί έξω. Thanks RITA.

3 σχόλια:

geokalp είπε...

??????
??????
?????

boutsoukas είπε...

@geokalp

Μη βιάζεσαι! Μέχρι το τέλος του έτους θα είναι ανακοινώσιμα τα νέα.
Πολλά Φιλάκια στη Θουλ!

KitsosMitsos είπε...

Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε όλοι είναι κάποια στιγμή να αφιερωθούμε στον εαυτό μας. Στο κάτω-κάτω αυτόν θα έχουμε για μια ζωή να μας συντροφεύει...