Γράμμα από την TSpy - "Α-Παιδεία, η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία!!"

Έλαβα σήμερα στο email μου την άποψη της TSpy (η οποία είναι μία από τις δύο μεγάλες μου "αδερφές", αφού με ξέρει από μωρό) για το προηγούμενο μου ποστ. Όντας η ίδια μητέρα τριών παιδιών, νομίζω ότι η αποψή της για το θέμα έχει πάρα πολύ μεγάλη αξία και σημασία και γι'αυτό το παραθέτω αυτούσιο και το θέτω προς συζήτηση.

"Αγαπημένη μου μικρή "αδελφούλα" Μπουτσουκίτσα,

Μια και τα τελευταία οκτώ χρόνια της ζωής μου υποχρεώθηκα να αλλάξω επάγγελμα και από το μεσημέρι και μετά να υποδύομαι τη δασκάλα γενικής και ειδικής παιδείας όλων των τάξεων και μαθημάτων του Δημοτικού και εσχάτως και του Γυμνασίου και επίσης την καθηγήτρια ξένων γλωσσών (ακόμα και αυτών που δεν κατέχω σε ικανοποιητικό βαθμό), νομίζω ότι μπορώ να σου καλύψω μερικά κενά σου σχετικά με την κατάσταση της παιδείας στη χώρα μας τη σημερινή εποχή, ώστε να είσαι προετοιμασμένη όταν με το καλό κληθείς να με μιμηθείς !

Γλώσσα : Από την πρώτη μέχρι την έκτη Δημοτικού τα παιδιά γράφουν ελάχιστες εκθέσεις το χρόνο, δεν ασχολούνται σχεδόν καθόλου με ανάλυση κειμένων, δεν μαθαίνουν να γράφουν περίληψη κειμένου, παρά μόνο περιστασιακά, στην έκτη Δημοτικού, ενόψει του μπαμπούλα του Γυμνασίου, ασχολούνται λίγο με πλαγιότιτλους, κεντρικές ιδέες κλπ. Κάθε χρόνο, ατελείωτες ώρες αναλίσκονται για την αποστήθιση των κανόνων της Γραμματικής του Τριανταφυλλίδη, των κλίσεων ουσιαστικών, επιθέτων και ρημάτων, προθέσεων, αντωνυμιών και όλων αυτών των συμπαθών μερών του λόγου, χωρίς κανείς να τους προετοιμάσει για το σοκ που θα υποστούν την πρώτη μέρα τους στο Γυμνάσιο, όταν θα βρεθούν αντιμέτωπα με οξείες, περισπωμένες, ψιλές και δασείες - σκέψου ότι η γενικά πολύ καλή μαθήτρια κόρη μου στην αρχή, όταν έμαθε ότι το¨"υ" παίρνει πάντα δασεία, άρχισε να την βάζει σε όλες τις λέξεις που περιείχαν "υ", ανεξάρτητα αν αυτό ήταν στην αρχή ή στη μέση της λέξης !
Τα καινούργια βιβλία της γλώσσας δείχνουν ότι μπορούν να γίνουν κάποια θετικά βήματα, πλην όμως οι δάσκαλοι που καλούνται να τα διδάξουν θα πρέπει πρώτα να επιμορφωθούν οι ίδιοι ανάλογα, γιατί δυστυχώς οι μεν παλιοί και αληθινοί δάσκαλοι είναι πλέον ελάχιστοι, οι δε νέοι προέρχονται από το σύστημα της α-παιδείας οι ίδιοι και το πιθανότερο είναι ότι έγιναν δάσκαλοι γιατί τώρα με το ΑΣΕΠ διορίζονται αμέσως στο δημόσιο. Φυσικά πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, άνθρωποι που είναι γεννημένοι δάσκαλοι και ξέρουν πώς να πλησιάσουν τα παιδιά, είναι όμως πολύ λίγοι για να καλύψουν όλη την σχολική κοινότητα της Ελλάδας. Έτσι παρατηρείται το φαινόμενο στα πανάκριβα ιδιωτικά δημοτικά σχολεία, όπου στέλνουμε τα παιδιά μας με την ελπίδα ότι θα πάρουν κάτι περισσότερο λόγω και των εκτός σχολικού προγράμματος δραστηριοτήτων και δεν θα χάνουν κατά μέσο όρο δυο μήνες κάθε χρόνο από τις απεργίες και πορείες των διορισμένων στο Δημόσιο δασκάλων, η γλώσσα να διδάσκεται στα παιδιά κατά πλειοψηφία από φιλολόγους (αδιόριστους, γιατί αυτοί δεν διορίζονται τόσο εύκολα όσο οι δάσκαλοι), μερικοί από τους οποίους νομίζουν ότι το παιδί της πρώτης, δευτέρας, τρίτης δημοτικού απέναντί τους έχει την ωριμότητα που θα έπρεπε να έχει (έχει όμως?) ένας μαθητής Λυκείου και έχουν από αυτό τις ανάλογες απαιτήσεις !
Στο πλαίσιο της γλώσσας με έχει εντυπωσιάσει όλα αυτά τα χρόνια το γεγονός ότι μέχρι σήμερα σχεδόν κανένας δάσκαλος δεν έχει ενθαρρύνει τα παιδιά μου να διαβάσουν ας πούμε Πηνελόπη Δέλτα, για να γνωρίσουν ένα κείμενο άψογης ελληνικής δημοτικής γραφής και με την ευκαιρία να μάθουν και δυο πράγματα παραπάνω για την Ελλάδα και την ιστορία της. Αλλά το θέμα της ιστορίας, λόγω του "ψώνιου" μου μ' αυτήν θα μείνει τελευταίο στο σχόλιό μου....

Μαθηματικά : Με τον άγαρμπο και βιαστικό τρόπο που αποσύρθηκαν πέρυσι τα παλιά και διανεμήθηκαν τα νέα βιβλία, τα παιδιά μου τα οποία στην τρίτη δημοτικού είχαν μάθει αριθμητικές πράξεις κλπ μέχρι το 1000, ξεκίνησαν στην τετάρτη δημοτικού από το 100.000 ! Μάντεψε ποιος ανέλαβε να καλύψει το κενό των 99000 αριθμών !! Επιπλέον στην ύλη της τετάρτης δημοτικού υπήρχαν τα πάντα, κλάσματα, συμμιγείς, δεκαδικοί, εξισώσεις, γεωμετρία.. Υποθέτω ότι φέτος στην πέμπτη θα είμαστε στο τέλος έτοιμοι για Νόμπελ Μαθηματικών! Α! και οι "δάσκαλοι" είναι και πάλι στην πλειοψηφία τους μαθηματικοί, που νομίζουν ότι το Δημοτικό είναι ισοδύναμο με το φροντιστήριο για τις Πανελλαδικές...

Γεωγραφία : Τα παιδιά τελειώνουν το Δημοτικό σχεδόν αγεωγράφητα. Καμία σειρά, καμία συνοχή, τη μια μέρα έχεις να μάθεις όλα τα ελληνικά νησιά, την επόμενη όλα τα ακρωτήρια και τους κόλπους κλπ. και μην ασχοληθούμε και πολύ με άλλες ηπείρους εκτός από τη δική μας, είναι πολύ μακριά και αρκεί που ξέρουμε ότι υπάρχουν. Στο Γυμνάσιο δείχνουν κάπως καλύτερα τα πράγματα, πάντως είναι και πάλι θέμα καθηγητή, διότι συνήθως τη γεωγραφία τη φορτώνουν σε φυσικούς που βαριούνται να τη διδάξουν !

Θρησκευτικά : Τέσσερα χρόνια Δημοτικού αναλώνονται σε βιβλία που μιλούν μόνο για τη χριστιανική αγάπη. Ο,τι αφορά Παλαιά και Καινή Διαθήκη, που θα μπορούσε και ως παραμυθάκι-ιστοριούλα να κινήσει το ενδιαφέρον των παιδιών, περιλαμβάνεται μόνο στα παραθέματα των κεφαλαίων της αγάπης, οπότε εναπόκειται στο γονιό να βάλει τα παιδιά να διαβάσουν με το ζόρι και το παράθεμα - εδώ εμφανίζονται φυσικά οι αντιρρήσεις του τύπου "δεν το έχουμε αυτό, η κυρία είπε να το κάνουμε μια απλή ανάγνωση" κι ας είναι το παράθεμα ο Μυστικός Δείπνος ή η θυσία του Αβραάμ ! Και μετά απορείς εσύ που δεν ξέρουν τα παιδιά του Λυκείου το "Πάτερ Ημών"! Μα αφού δεν το έχουν διδαχθεί ποτέ, ούτε καταλαβαίνουν τι σημαίνει, πως περιμένουμε να το διαβάσουν σωστά ? Ίσως μόνο το Άγιο Πνεύμα να μπορεί να βοηθήσει, γιατί το σχολείο παίρνει μηδέν στο μάθημα αυτό.

Και ερχόμαστε στην αδυναμία μου - ΙΣΤΟΡΙΑ : Με τα παλιά βιβλία η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσες να μείνεις και ανιστόρητος, είχαν τα μαύρα τους τα χάλια. Τα καινούργια που είδα πέρυσι και φέτος είναι πολύ καλύτερα, έχουν δομή, έχουν ενδιαφέρουσες πηγές, το μόνο πρόβλημα είναι ότι στα βιβλία του Δημοτικού το λεξιλόγιο και ο τρόπος που είναι γραμμένα απευθύνεται σε παιδιά που έχουν διδαχθεί σωστά τη γλώσσα, ώστε να μπορούν να τα καταλάβουν και να θυμούνται και αύριο όσα διάβασαν σήμερα. Και δυστυχώς τα παιδιά που είναι ήδη σε προχωρημένες τάξεις του Δημοτικού δεν έχουν διδαχθεί σωστά γλώσσα από τις πρώτες τάξεις, όπως είπαμε..
Όσον αφορά το περιβόητο βιβλίο Ιστορίας της Έκτης, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ένα προχθεσινό άρθρο στην εφημερίδα που έλεγε ότι η εκπαιδευτική κοινότητα "σνόμπαρε" το διαγωνισμό για συγγραφή νέου βιβλίου Ιστορίας από αντίδραση για την απόσυρση του προηγούμενου. Δηλαδή οι κομματικές ή όποιες άλλες συνδικαλιστικές γραμμές έχουν προτεραιότητα στη συνείδηση των εκπαιδευτικών, έναντι της επιτακτικής ανάγκης να μάθουν τα δωδεκάχρονα την ιστορία της πατρίδας τους...
Δεν διάβασα το βιβλίο και δεν μπορώ να έχω ολοκληρωμένη άποψη για το υπόλοιπο περιεχόμενό του. Το απορρίπτω όμως κατηγορηματικά για έναν και μόνο λόγο : Όπως εσύ πήγες στο Αουσβιτς και πιστεύω ότι δεν θα δεχθείς από κανέναν εκπαιδευτικό να διδάξει στα παιδιά σου ότι είναι μύθος ότι η γιαγιά Ελένη παρατρίχα γλύτωσε την "καλλιντικοποίησή" της εκεί, έτσι κι εγώ το καλοκαίρι πήγα με τα παιδάκια μου στη Σμύρνη και περπατήσαμε στην αποβάθρα (μα τέτοια ομοιότητα με την παραλία και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης !) όπου η γιαγιά Μαρία χωρίστηκε από τη μαμά της και την υπόλοιπη οικογένειά της και βρέθηκε πεταμένη σε μια βάρκα μόνη της, στην ηλικία τους, να ταξιδεύει για τη Μυτιλήνη. Δεν πρόκειται, λοιπόν, να επιτρέψω σε κανέναν "φωτισμένο" δάσκαλο να διανοηθεί να διδάξει στα παιδιά μου ότι η προγιαγιά τους "συνωστίστηκε" κατά λάθος στην αποβάθρα αυτή και "επιβιβάστηκε" κατόπιν σε ένα πλοίο για να κάνει τουρισμό στα ελληνικά νησιά !! (Κι επειδή με ξέρεις καλά, αρκεί να σου πω ότι, κάνοντας καταμέτρηση σταυρών στην Α΄ Αθηνών στις τελευταίες εκλογές, πανηγύριζα γιατί οι φίλοι μου οι Νεοδημοκράτες της Αθήνας έδωσαν ένα χαστουκάκι στη Μαριέττα για την ξεροκεφαλιά και την αλαζονεία της...)

Για να τελειώσω κάποτε, συνοψίζω : Αν εσύ σαν γονιός δεν μάθεις στο παιδί σου να διαβάζει βιβλία, εξωσχολικά όσο γίνεται περισσότερα, να ψάχνει κάτι παραπάνω από αυτό που υποχρεωτικά πρέπει να μάθει για την άλλη μέρα, αν δεν το ταξιδέψεις να δει όλες τις πέτρες του τόπου μας που έχουν ιστορία, να δει κι άλλα μέρη του κόσμου που έχουν να του προσφέρουν κάτι, αν δεν ασχοληθείς πραγματικά με την "παιδεία" του σε όλους τους τομείς, μην περιμένεις το κράτος, όποια πλευρά κι αν βρίσκεται επάνω, να το κάνει για σένα.. Κανένας πολιτικός, καμίας όχθης και κανενός τζακιού, δεν θα δεχθεί να υποστεί το κόστος της ριζικής αλλαγής πλεύσης όσον αφορά το σχολικό σύστημα και την εκπαίδευση των ίδιων των εκπαιδευτικών πρώτα και έπειτα των παιδιών, γιατί δάσκαλος απαίδευτος θα παράγει κούτσουρα και μόνο κούτσουρα, που σε τελική ανάλυση δεν φταίνε σε τίποτε αν κανείς δεν τους έμαθε τι σημαίνει και πως διαβάζεται το "Πάτερ Ημών" !!!

Φιλάκια πολλά,
ΤSpy

Υ.Γ. Χα,χα,χα και ακριβώς εκεί που είχα σταματήσει να ασχολούμαι με τους "φωτισμένους" δασκάλους, η δασκάλα των παιδιών μου χθες θεώρησε ότι θα έχανε πολύ χρόνο αν παρέδιδε το μάθημα της Ιστορίας (οι πόλεμοι του Ιουστινιανού) στην τάξη και τους είπε ότι μπορούν να το διαβάσουν μόνοι τους και αυτή απλά να τους εξετάσει στο επόμενο μάθημα... Περιττό να σου πω ότι αφού τους "δίδαξα" το μάθημα εγώ και με πιο πολλές λεπτομέρειες από όσα λέει το βιβλίο τους, έστειλα από ένα περιποιημένο γραμματάκι και στη δασκάλα και στον διευθυντή του σχολείου -κι αν ζούσε ο δικός μου δάσκαλος-ιδρυτής του σχολείου μας, θα του είχα τηλεφωνήσει το ίδιο λεπτό..."


Αφιερωμένο στην αγαπημένη μας Daf, που γέννησε χθες ένα υγιέστατο κοριτσάκι και η οποία σε λίγα χρόνια θα έχει και αυτή να αντιμετωπίσει τα όσα περιγράφει η TSpy!
Να σας ζήσει και να είναι πάντα γερό, φωτισμένο και τυχερό!!!