Αθήνα- Ένα τηλεφώνημα που χάλασε ένα ταξίδι

Μέχρι χθες ήμουν τόσο χαρούμενη που θα κατέβαινα στην Αθήνα την Πέμπτη, για πρώτη φορά από τότε που άνοιξα αυτό το blog. Είχα βλέπετε σκοπό να μοιραστώ μαζί σας εικόνες της πρωτεύουσας όπως την είδε η Μπουτσούκα. Κι έκανα σχέδια πολλά και ήθελα να βγάλω και φωτογραφίες πολλές και να δω τους φίλους μου, που τόσο τους έχω επιθυμήσει...

Και ξαφνικά έλαβα σήμερα ένα τηλεφώνημα που μου ακύρωσε τα σχέδια μου. Και μου τα ακύρωσε για αρκετούς μήνες δυστυχώς.

Μου έχει λείψει η Αθήνα. Το παραδέχομαι. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να ζήσω στην πόλη αυτή, όμως οι μικρές αποδράσεις που συνοδεύονται από εξαιρετική πάντα παρέα, έναν καφέ ή ένα φαγητό από κοντά, μια καλή συζήτηση, ένα θερινό σινεμά με παλτά (!) μήνα Μάιο (θυμάστε Θουλ και Πουν?), ένα spa treatment στην κυρία Τζέσικα, μια βόλτα στο Κολωνάκι, μια βόλτα στην Καστέλλα, μια βόλτα στην Πάρνηθα, ένα καλό κινέζικο, λίγα ψώνια, πολύ περπάτημα και πολλά χαμόγελα, πάντα μου φτιάχνει τη διάθεση.

Όχι, δεν πτοούμαι. Δεν θα αφήσω κανένα τηλεφώνημα να μου χαλάσει τη διάθεσή μου! Θα τη βρω την ευκαιρία και θα κατέβω πριν το προγραμματισμένο ταξίδι του Μαρτίου 2008.
And this is a promise my friends!

Ως τότε φιλάκια σε όλους αυτούς που με περίμεναν και εγώ με τη σειρά μου λαχταρούσα να δω! That's Life, όπως λέει και ο Frank!