Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2007

Ταξίδι στην Αλήθεια μας

Τα ταξίδια δε γίνονται μόνο με κάποιο μεταφορικό μέσο, όπου φεύγουμε από το σπίτι μας, την πόλη μας, τη χώρα μας για να ξεκουραστούμε ή να εργαστούμε. Τις περισσότερες φορές ταξιδεύουμε με το μυαλό μας - στο παρελθόν, στο μέλλον ή ακόμα και στο παρόν μας. Σήμερα ξύπνησα με μια μελαγχολία μέσα μου. Δυστυχώς ταξιδεύω πολλές φορές στο παρελθόν, το οποίο συνήθως μου φέρνει μία τέτοια διάθεση. Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορώ να μοιραστώ ούτε με τους ελάχιστους φίλους μου, γιατί θεωρώ ότι δεν έχουν ούτε το χρόνο ούτε τα βιώματα για να καταλάβουν... κι έτσι μελαγχολώ μόνη μου - και μετά κάνω εργασιοθεραπεία και μου περνάει. Όχι ότι είναι σωστό αυτό, αλλά τουλάχιστον έχω ξεκινήσει το ταξίδι μου και πιστεύω ότι θα τον βρω το δρόμο μου.
Το ταξίδι στην αλήθεια μας είναι από τα πιο δύσκολα αλλά και ενδιαφέροντα ταξίδια που μπορεί να κάνουμε όσο ζούμε. Κι όμως, γνωρίζω ανθρώπους που αν και σε προχωρημένη ηλικία, τα αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι. Η αλήθεια μας είναι αυτή που μας απελευθερώνει, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι όλοι θέλουν να είναι ελεύθεροι. Παράλογο? Κι όμως τόσο πολύ μέσα στην καθημερινότητά μας. Το ταξίδι αυτό αποτελείται από όλα τα παραπάνω - το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας. Κοιτάμε στο παρελθόν κάνοντας απολογισμό ώστε να μην επαναλάβουμε τα λάθη μας, ζούμε στο παρόν αναπτύσσοντας το αίσθημα της αυτοσυντήρησης και ονειρευόμαστε τα καλύτερα που ελπίζουμε να έρθουν στο μέλλον. Ο συνδυασμός αυτός, εφόσον περιέχει όλη την αλήθεια μας, λογικά πρέπει να μας φέρει την ολοκλήρωση και την ευτυχία γιατί τότε θα έχουμε βρει τον εαυτό μας.
Εύχομαι όλοι κάποια στιγμή να ξεκινήσετε αυτό το ταξίδι και, που ξέρεις, ίσως κάπου οι αλήθειες μας να συναντηθούν...

6 σχόλια:

geokalp είπε...

Πιάσαμε τα δύσκολα...
αααχχχ αυτή η αλήθεια...
το ζήτημα πάντως με τα ταξίδια είναι να αλλάζεις και κυρίως να ανεβαίνεις επίπεδο, έτσι απελευθερώνεσαι και πλησιάζεις τον στόχο: την αυτογνωσία!
(σε λογικά πλαίσια πάντοτε)

mpoumpoula είπε...

είναι δύσκολο ταξίδι...χωρίς συγκεκριμένο προορισμό συνήθως...

boutsoukas είπε...

@geokalp
Δεν το περίμενες ότι μια μέρα θα πιάναμε τα δύσκολα??? Η ζωή είναι γεμάτη από τετοια εξάλλου!

@mpoumpoula
Ο προορισμός είναι άγνωστος στην αρχή. Όταν φτάνεις όμως εκεί, είμαι σίγουρη ότι το καταλαβαίνεις...

Jordan είπε...

Tο διαβασα ισαμε 10 φορες αυτο το θεμα μεχρι να μπορεσω να απαντησω.Σημερα που εχω πυρετο(και κατ επεκταση αναπτυσσω πυρετωδεις σκεψεις) εφτασε η ωρα του. Αν και δεν σ εχω γνωρισει ποτε απο κοντα, καλη μου Μπου, εχω να σου πω οτι η αληθεια -μεσα απο τα πανσοφα ματια μου- βρισκεται μονο μεσα απο μια κυκλικη πορεια που μεσα απ συνεχεις αναζητησεις ξαναγυρναει στην χαμενη μας παιδικοτητα(προσεξε:οχι παλιμπαιδισμο!)
Οπως εχω ξαναπει, ποτε δεν εβλεπα καθαροτερα τον κοσμο οπως τοτε που ημουν 12 χρονων!

geokalp είπε...

γεια σου Jordan!

boutsoukas είπε...

@jordan
Να 'σαι καλά βρε jordan, με έκανες και γέλασα. Κι εγώ πυρετό είχα όταν το έγραφα- ήταν όμως ψυχικός πυρετός, που εξακολουθεί ακόμα, και αυτός είναι και ο λόγος που δεν έχω γράψει τίποτα άλλο τόσες μέρες.
Έχεις απόλυτο δίκιο για την παιδική ηλικία - το δυστύχημα είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι καταλήγουν στον παλιμπαιδισμό...ΔΥΣΤΥΧΩΣ.
Περαστικά σου και πιες κανένα LEMSIP Max για να στανιάρεις!!