"Της Ανατολής τα Χρώματα" και... ο μικρός Ολλανδός!

Την περασμένη Τρίτη 12 Φεβρουαρίου βρεθήκαμε στο "Πλατώ" όπου μέσα σε μια πολύ ζεστή και φιλική ατμόσφαιρα απολαύσαμε τη Βασιλική Νευροκοπλή, τον Κυριάκο Καλαϊτζίδη, τον Γιώργο Κοκκινάκη, τον Θανάση Τσίτσαρη και φυσικά την αποκάλυψη της βραδιάς... τον Βασίλη Βέτσο, που δεν έβαλε γλώσσα μέσα όλο το βράδυ, δίνοντας με τον τρόπο του μία διαφορετική... νότα στην μουσική αυτή βραδιά. Η Βασιλική σε τέλεια αρμονία με τον Κυριάκο, μας ταξίδεψαν σε άλλα μέρη και σε άλλες εποχές και οδήγησαν το μυαλό σε δύσκολα μονοπάτια που όμως είχαν τελικά έναν όμορφο προορισμό - να νιώσουμε "Της Ανατολής τα Χρώματα". Δυστυχώς τα βίντεο που τράβηξα είναι πάρα πολύ μεγάλα σε όγκο κι έτσι δεν μπορώ να τα μοιραστώ μαζί σας... Σας ευχαριστούμε πολύ για την ταξιδιάρικη αυτή βραδιά και έχω να πω ότι η "Διάφανη Βροχή" του Κυριάκου είναι καταπληκτική!!!

Την όμορφη αυτή βραδιά ακολούθησαν τρεις εφιαλτικές μέρες δουλειάς με έναν μικρό Ολλανδό συνεργάτη μας, ο οποίος μια που ήρθε στην Ελλάδα για πρώτη φορά και μια που δεν θα ξαναέρθει ποτέ... Διότι πολλά πράγματα μπορώ να συγχωρήσω και να ανεχτώ από τους συναδέλφους και συνεργάτες μου, όμως το να πληρώνεις 120 Ευρώ την ώρα (ναι, καλά διαβάσατε!) για να λάβεις βοήθεια, γνώση και λύσεις σε προβλήματα και ανταυτού να λαμβάνεις το βλέμμα της αγελάδας... ε, νομίζω ότι πάει πολύ! Ο μικρός Ολλανδός που λέτε, μάλλον ήρθε για να εκπαιδευτεί από εμάς και όχι για να μας εκπαιδεύσει-βοηθήσει. Βέβαια, δεν σας κρύβω ότι και οι υπόλοιποι τρεις συνεργάτες του στην Ολλανδία, οι οποίοι μας έχουν επισκεφτεί στο παρελθόν, είναι μια από τα ίδια. Απλά εκείνοι είναι τουλάχιστον λίγο μεγαλύτεροι σε ηλικία και μέσα στην ασχετοσύνη τους ξέρουν να διακρίνουν τα σοβαρά από τα άλλα και να ζητούν βοήθεια από τα καταλληλα άτομα στα κεντρικά γραφεία τους στην Αμερική, όπου βέβαια οι άνθρωποι ξέρουν πολύ καλά τι τους γίνεται (ευτυχώς!). Ο μικρός μας Ολλανδός είναι καινούριος στην εταιρία και μάλλον τον έστειλαν για να πάρει το βάπτισμα του πυρός στου Κασίδη το κεφάλι. Κάπως έτσι η Boutsouka κατέληξε να ζητάει από το αφεντικό της κάτι σε ηρεμιστικό (Tavor, Lexotanil, Atarax...) για να καλμάρει τα νευράκια της, που με μεγάλη επιμέλεια ο μικρός Ολλανδός τα έκανε κρόσια! Διότι, ως γνωστό, πολλά πράγματα μπορώ να ανεχτώ και να υπομείνω, την ανοησία όμως ποτέ! Ειδικά δε, όταν πρέπει να τη χρεωνόμστε 120 Ευρώ την ώρα! Αντίο λοιπόν μικρέ Ολλανδέ, και σου εγγυώμαι ότι το μαρτύριο που ζήσαμε παρέα με τους δικούς μου συνεργάτες δεν θα επαναληφθεί, τουλάχιστον όσο βρίσκομαι σε αυτή τη δουλειά. Bye, bye....